ادعای نیویورک‌پست: رئیس‌جمهور بعدی آمریکا چطور باید توافق بد ایران را اصلاح کند؟

البته باراک اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا، و جان کری، وزیر خارجه‌اش، به شما خواهند گفت: هیچ مشکلی وجود ندارد. ایران به تعهداتش پایبند است و جامعه بین‌الملل نیز به دقت همه چیز را تحت نظر دارد. اگر ایران از تعهداتش تخطی کند، تحریم‌ها بار دیگر به سرعت اعمال خواهد شد.

بر اساس توافق، قرار بود ایران ذخیره آب سنگین خود را، ماده‌ای که می‌توان از آن برای ساخت بمب‌های پلوتونیومی استفاده کرد، کاهش دهد. بعدها مشخص شد ایران 70 تن آب سنگین مازاد تولید کرده است. اما باز هم جای نگرانی وجود ندارد؛ زیرا آمریکا بخشی از مقدار مازاد، حدود 32 تن، را در ازای 8 میلیون و 600 هزار دلار خریداری خواهد کرد. این در حالی است که دسترسی ایران به پول آمریکا، هرگز بخشی از توافق نبوده است.

به ادعای این گزارش، اما پرسشی که مطرح می‌شود این است که مقدار مازاد آب سنگین ایران کجاست؟ به گفته «اولی هینونن،» معاون پیشین آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، به نظر می‌رسد مازاد تولید در مالکیت دولت آمریکا قرار ندارد. امکان دارد مازاد تولید جایی در ایران یا خارج از این کشور به طور مثال عمان باشد. این در حالی است که توافق خرید آب سنگین میان ایران و آمریکا نهایی شده است. اگر ایران همچنان مالک آب سنگین خود است، این مسئله تخطی از توافق وین است که ما آن را انکار می‌کنیم.

به گفته هینونن، آخرین گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در این خصوص بسیار سطحی بوده است و جزئیات گمشده زیادی دارد. علاوه بر این مسئله، بر اساس یک پانوشت مبهم در گزارش آژانس، زمانی که ایران مجوز محدود برای بازرسی تأسیسات نظامی پارچین را صادر کرد، اورانیوم دست‌ساز در این مکان کشف شد. آیا این طور نیست که همین مسئله بیانگر تحقیقات گسترده اتمی ایران است که خود تخطی علنی از توافق هسته این کشور محسوب می‌شود؟

در ادامه این گزارش آمده است: متأسفانه رئیس‌جمهور بعدی آمریکا نمی‌تواند این توافق را پاره کند. زیرا گرچه این توافق هرگز به عنوان یک معاهده به امضا نرسیده است، به دلیل آن که تحت حمایت قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل قرار دارد، آمریکا ناچار به تبعیت از آن است.

اما این مسئله بدان معنا نیست که آمریکا نمی‌تواند هیچ اقدامی انجام دهد. ایران در حال انجام مذاکره برای تغییر مفاد این توافقنامه است. درخواست این کشور برای دسترسی به نظام بانکی آمریکا که در هیچ کجای برجام ذکر نشده، نمونه‌ای از مذاکرات برای تغییر این توافق است. با این شرایط چرا ما برای اصلاح برجام مذاکره نکنیم؟

در ادامه اقداماتی که رئیس‌جمهور آینده آمریکا باید برای اصلاح این توافق انجام دهد ذکر می‌شود:

• مختومه شدن تدریجی توافق هسته‌ای ایران، به مسئولان این کشور در 15 سال آینده فرصت فکر کردن درباره اهداف خود را می‌دهد. آن‌ها در این مدت  تصمیم می‌گیرند آیا قصد تبدیل شدن به یک قدرت هسته‌ای را دارند یا خیر. این مسئله خطرناک‌ترین بخش توافق هسته‌ای اخیر را تشکیل می‌دهد که باید مورد بازنگری قرار بگیرد.

• باید به هر طریقی شده مانع آزمایش‌های موشکی ایران شد. آمریکا باید به تنهایی، حتی اگر بر اساس قطعنامه سازمان ملل آزمایش‌های موشکی ایران تناقضی با توافق هسته‌ای این کشور نداشته باشد، تحریم‌های جدیدی را علیه تهران وضع کند. زیرا آزمایش‌های بیشتر به معنای افزایش توانایی ایران برای هدف قرار دادن اسرائیل، اروپا و حتی خود آمریکاست.

• حقوق بشر و نقض آن، مسئله دیگری است که باید درباره ایران به طور جدی بررسی شود. برای تنبیه این کشور می‌توان از سلاح تحریم‌های بیشتر بهره جست.

• از طریق ممانعت از دسترسی ایران به مؤسسات مالی جهانی، باید همواره توانایی بازگشت تحریم‌های گذشته را حفظ کنیم.

به ادعای این گزارش، رئیس‌جمهور آینده باید به سرعت این پیام را برای ایران ارسال کند که هرگز شرایط مانند دوران اوباما و کری آسان نخواهد بود. سخت‌گیری به ایران نه تنها خیال متحدان آمریکا در خاورمیانه را آسوده می‌کند، بلکه موضع واشینگتن را در جهان محکم می‌سازد. اوباما اعتقاد داشت بیشتر از دو راه در مقابله با ایران وجود ندارد: توافق هسته‌ای یا جنگ. اما می‌توان را ه سومی را نیز با توجه به رفتار متخاصم تهران و ثبات استراتژی این کشور در نظر گرفت و آن توافق در کنار جنگ است. حتی ممکن است لازم شود خود را برای جنگ با ایرانی هسته‌ای آماده کنیم.

انتهای پیام/