یادداشتی بر نمایش «حکایت فین به روایت جن‌جین»

به گزارش حوزه تئاتر گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ مقداد اسلامی بازیگر نمایش «حکایت فین به روایت جن جین» یادداشتی را بر این نمایش نوشته که در ادامه می خوانید:شیوه اجرایی نمایش روحوضی است. زن پوشی، سیاه بازی، موسیقی زنده با حضور نوازندگان بر صحنه نمایش، بازی در بازی، تک پرده بودن نمایش  و ...همگی از خصوصیات بارز نمایش ایرانی است که در این کار، زیاد ،وجود دارد.

زمان نمایش، زمان حال است و مکان نمایش حمام فین.

نقشهایی که من بازی میکنم، هدایت، نگهبان حمام فین است که مدت 7 سال در گروه هنری به سرپرستی ارحام صدر، فعالیت داشته است.

قائم مقام فراهانی،  او صدر اعظم شاه بوده است و او بود که جاده پیشرفت محمد تقی فراهانی ( امیرکبیر ) را گشوده ساخت.

امیر کبیر، شخصییت محوری نمایشنامه است ولی نسبت به سایر کاراکترها در این نمایش حضور کوتاه دارد ، و در مجموع در دوصحنه ،یکی در صحنه قدم زدن در کوچه باغ به همراه عزت الملوک، که در این صحنه به اهداف امیر کبیر در اداره مملکت  پی میبریم، و دیگری صحنه قتل در حمام فین است که این صحنه، صحنه پایانی نمایش و قتل امیر کبیر است.

ناصرالدین شاه، که در یک صحنه ی طولانی ،به نام صحنه حرمسرا ، که  هدف این صحنه ی کمدی و شاد که با زن پوشی و حرکات موزون همراه است چگونگی  امضا کردن حکم  قتل امیر ،توسط شاه جوان است.

در مجموع من 5 نقش بازی میکنم که امیر کبیر ، آیت الله تهرانی ،هدایت ، قایم مقایم فراهانی همگی نقشهایی هستند که تمام و کمال جدی ارائه می‌گردند و این مهم  کار رو برای من در یک نمایش کمدی سخت میکرد ، دیالوگهای اساسی و کلیدی نمایشنامه توسط این کارکترها بیان میشود.این  شباهت حسی در این کارکترها به همراه  ریتم دیالوگها بر اساس تاکید جملاتشان و  پرمغزی یکسانی که در گفتار آنها وجود داشت  با  ادبیاتی کلاسیک  ،کار رو برای تفکیک کردن ومتفاوت ارایه دادن آنها سخت میکرد . با تمهیداتی چون، ایجاد اختلاف سن بین هر کارکتر  گوناگونی در شیوه ی  بیان ، لحن و سرعت گفتار ،ایجاد فرم بدنی خاص برای هر کاراکتر و در آخر صدا سازی کاملا تفکیک شده ،سعی نمودم به آنچه کارگردان در ابتدا و در نهایت خودم را راضی میکرد ، برسم . نقش ناصرالدین شاه قرار بود کمدی ارایه گردد و با سایر کاراکترهایی که بازی کردم متفاوت است .

در مجموع 6 ماهی که در  تمرینات گروهی شرکت میکرد به موازات آن و چندین برابر ،در خانه و تنها تمرین کردم . مقالات زیادی در  مورد آن دوران مطالعه کردم ، شخصیتها به جز هدایت همگی تاریخی بودند لذا در موردشان تحقیقات زیادی کردم و در مجموع زمان زیادی را مجبور بودم مطالعه ی خارج از متن کنم و از میان همه ی حوانده ها وشنیده هایم ،حدود 100 صفحه از مانیفست این اشخاص نوشتم و سعی کردم در هر کدام یک خصوصیت بارزشان را برجسته نمایم در نتیجه نقاط ثقل مختلفی در ژست روانی هر کاراکتر بدست آمد و در نهایت، از منظر خودم و البته کارگردان کار ،تفکیک محسوسی در ارایه  این کاراکترهای همسو و همشکل (به قدر وسع استعداد و تخیل)  ایجاد شد . در آخر تشکر میکنم از همبازی هایم چه در اجرای اول و چه در اجرای مجدد که بی قراریها و استرسهای من رو تحمل کردند ،مرا درک و بسیار به من کمک کردند همچنین از ابولفضل عزیز که با متنی بسیار خوب که به گمانم کمتر از انگشتان دو دست، متن ایرانی ، به این قدرت وجود داره باعث شد من خودم رو به چالش بکشونم و ماهها سخت کار کنم و در نهایت به اندازه ی ظرفیتم  تجربه کسب کنم و به میزان  موفقیتم  دیده بشوم.

انتهای پیام/